“Δεν πρέπει κανείς να ντρέπεται όταν βγαίνει έξω από ένα κατάστημα κρατώντας ένα κουτάκι προφυλακτικά” δηλώνει η νέα διαφήμιση της Trojan για την προώθηση της νέας γραμμής προφυλακτικών XOXO με εκχύλισμα aloe vera. Το προφυλακτικό πάντα ακολουθούσε ένα δύσβατο μονοπάτι προς την κοινωνική αποδοχή αν και οι ιστορικοί δεν μπορούν να προσδιορίσουν την ημέρα που το πρώτο προφυλακτικό ανακαλύφθηκε. Ο ιατρικός ιστορικός Vern Bullough γράφει ότι η πρώιμη ιστορία του προφυλακτικού “χάθηκε μέσα στους μύθους της αρχαιότητας.”
Τα προφυλακτικά από έντερα ζώων υπήρχαν τουλάχιστον από τα “μεσαιωνικά χρόνια” γράφει ο Bullough. Άλλοι ακαδημαϊκοί λένε ότι η ιστορία του προφυλακτικού είναι ακόμη πιο παλιά, κοντά στον 10ο αιώνα στην Περσία, oπότε δεν ξεκίνησαν τον 16ο αιώνα να χρησιμοποιούν προφυλακτικά για να αποτρέπουν ασθένειες. Μάλλον ο Ιταλός Gabriele Falloppio ήταν ο πρώτος ιατρός που πρότεινε οι άντρες να φορούν μεταξωτό προφυλακτικό για να φυλάγονται από τα αφροδισιακά νοσήματα.
Τα προφυλακτικά από έντερα ζώων – συνήθως προβάτων, μοσχαριών και κατσικιών – παρέμειναν το βασικό είδος στα μέσα του 1800 όπου χρησιμοποιούσαν για να αποφεύγουν τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες και σαν μέτρο πρόληψης ασθενειών, τυλίγοντας το γύρω από την βάση του πέους τους με μια κορδέλα.”Επειδή τα προφυλακτικά ήταν ευρέως διαδεδομένα στους οίκους ανοχής ήταν στιγματισμένα από τον κόσμο” λέει ο Bullough. Γενικά στους άντρες δεν τους άρεσε να φοράνε γιατί όπως είχε πει και ο διάσημος εραστής Casanova στα μέσα του 1700 “δεν μ’ αρέσει να βάζω ένα κομμάτι του εαυτού μου μέσα σε νεκρό δέρμα για να αποδείξω ότι είμαι καλά και πραγματικά ζωντανός.”
Στα μέσα του 1800 ανακαλύφθηκε ένα νέο είδος προφυλακτικού, το λαστιχένιο, αφού νωρίτερα ο Charles Goodyear και ο Thomas Hancock ανακάλυψαν το βουλκανισμό του λάστιχου. Τα πρώιμα στάδια του λαστιχένιου προφυλακτικού κάλυπταν μόνο το κεφάλι του πέους. Το 1869 το λαστιχένιο προφυλακτικό έγινε πιο μακρύ, όμως με μία ραφή στην μέση, η οποία το έκανε άβολο, ενώ ταυτόχρονα ήταν ακριβά, κάτι που ξεπερνιόταν με λίγο πλύσιμο ώστε να επαναχρησιμοποιούνται. Στα τέλη του 1800 σύμφωνα με τον Bullough έκανε την εμφάνιση του ένα πιο λεπτό χωρίς ραφές προφυλακτικό που είχε την ατυχία να αλλοιώνεται γρήγορα. Εκτός αυτού εμφανίστηκε και το προφυλακτικό από κύστη ψαριών.
Καθώς οι καινοτομίες στα προφυλακτικά αυξάνονταν, προέκυψε μια αναποδιά καθώς ο Αμερικανός πολιτικός Anthony Comstock πέρασε ένα νόμο που απαγόρευε σε άτομα να ταχυδρομούν προφυλακτικά και sex toys μεταξύ τους. Οι περισσότερες πολιτείες δημιούργησαν το δικό τους νόμο Comstock και κάποιοι ήταν και πιο πιεστικοί από τον αρχικό. Φυσικά οι εταιρίες σταμάτησαν να τα λένε προφυλακτικά και άρχισαν να χρησιμοποιούν άλλες λέξεις όπως λαστιχένια ασφάλεια, καπάκια και τα λαστιχένια κάλλη του ανδρός.
Ο σχετικός νόμος δεν απέτρεψε νέους επενδυτές να εισχωρήσουν στο χώρο όπου υπάρχουν μέχρι και σήμερα ως κολοσσοί του κλάδου. Το 1883, ο γερμανοεβραίος Julius Schmid ίδρυσε την εταιρία του και την ονόμασε Ramses and Sheik. Μέχρι το τέλος του αιώνα ο Schmid ήταν ένας από τους κορυφαίους πωλητές λαστιχένιων προφυλακτικών σύμφωνα με τα λεγόμενα του ιατρικού ιστορικού Andrea Tone. Κανείς δεν κόντραρε τον Schmid μέχρι το 1916, όταν ο Merle Young ίδρυσε την εταιρία του που κατέληξε μία από τις μεγαλύτερες επωνυμίες στην ιστορία των προφυλακτικών: Trojan.
Το 1930 οι εταιρίες προφυλακτικών έκαναν ένα μεγάλο βήμα εμπρός, κατά την διάρκεια μιας μήνυσης του Young σε κάποιον ανταγωνιστή του για παραβίαση του σήματος της εταιρίας του, καθώς το ομοσπονδιακό δικαστήριο που έκρινε την υπόθεση αποφάσισε ότι τα προφυλακτικά είναι νόμιμα επειδή έχουν νόμιμη χρήση (αποτροπή ασθενειών) σύμφωνα με το κοινωνιολόγο Joshua Gamson. Μετά από έξι χρόνια η νομιμότητα των προφυλακτικών έγινε ακόμη πιο ισχυρή όταν ένα ομοσπονδιακό δικαστήριο αποφάνθηκε ότι οι γιατροί μπορούσαν να συνταγογραφούν προφυλακτικά για να αποτρέψουν ασθένειες.
Περίπου τον ίδιο καιρό που το προφυλακτικό έγινε νόμιμο, δημιουργήθηκε το ελαστικό τύπου λάτεξ. Όλες οι εταιρίες έκαναν τα προφυλακτικά τους πιο λεπτά και πιο ευχάριστα να τα φοράς και παρήγαγαν γύρω στο μισό εκατομμύριο την ημέρα με μέση τιμή το 1 δολάριο τη δωδεκάδα. Κατά την διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου τα προφυλακτικά έφτασαν τα 3 εκατομμύρια την μέρα επειδή τα δίνανε στους Αμερικανούς στρατιώτες. Επίσης το 1940 δημιουργήθηκαν τα πρώτα πλαστικά και πολυεστερικά (που δεν κράτησαν πολύ) και το πρώτο πολύχρωμο στη Ιαπωνία.
Μέχρι το 1960-70 οι πωλήσεις ανέβαιναν ραγδαία μέχρι που εμφανίστηκε ξαφνικά το χάπι της αντισύλληψης. Παρόλο που οι τρόποι αντισύλληψης αυξηθήκανε, η αντισύλληψη παρέμενε παράνομη μέχρι το 1965 που δικαστήριο στο Connecticut σταμάτησε την απαγόρευση για παντρεμένα ζευγάρια και 7 χρόνια αργότερα ίσχυσε το ίδιο και για τα ανύπαντρα ζευγάρια. Ακόμη και έτσι οι διαφημίσεις των προφυλακτικών παρέμειναν παράνομες μέχρι το 1977, όταν τα τηλεοπτικά δίκτυα απλά αρνήθηκαν να τις δημοσιοποιήσουν παρά την νομιμοποίηση τους.
Τα προφυλακτικά ξανάγιναν διάσημα γύρω στο 1980 χάρη στο ξέσπασμα του ιού του AIDS, όμως τα τηλεοπτικά δίκτυα παρέμεναν αρνητικά στο να παίξουν τις διαφημίσεις στην τηλεόραση αν και ο γενικός χειρούργος Everett Koop πίστευε ότι θα βοηθούσε για την ενημέρωση του κόσμου.
Τελικά η πρώτη διαφήμιση προφυλακτικών που έπαιξε σε τηλεοπτικό δίκτυο ήταν της Trojan το 1991. Παρουσίαζε τα προφυλακτικά ως προστατευτικά από αρρώστιες και μέσα αντισύλληψης. Την ίδια χρονιά απορρίψανε διαφήμιση για την Schmid’s Ramses επειδή περιείχε σπερματοκτόνο. Φυσικά σε ώρα αιχμής η πρώτη διαφήμιση προφυλακτικού έπαιξε το 2005, όμως πιο πρόσφατα το 2007 το Fox και το CBS αρνήθηκαν να διαφημίσουν το Trojan επειδή η διαφήμιση ανέφερε την χρήση αντισύλληψης του προφυλακτικού. Οπότε δεν θα πρέπει να μας φαίνεται περίεργο που εν έτη 2017, οι διαφημίσεις προφυλακτικών παλεύουν ακόμη με τον στιγματισμό.
Πηγή: condoms.gr
Αφήστε ένα σχόλιο